хэвтээ

Монголоор

[xefte:]

(хэбтэгэ)

тэм.

хэвтээ гэр - босоо биш, намхан гэр

хэвтээ майхан - намхан майхан

хэвтээ сандал - мод, хулс, төмөрлөгөөр хийсэн нэг зүйлийн урт ташуу түшлэгтэй сандал

хэвтээ бөх - турах зэрэг шалтгаанаас болж унанги байдалтай болсон тэмээний бөх

хэвтээ тулгуур - байшингийн яс мод, барилгын хийцэд хэвтээгээр байрлуулсан хөндөл

хэвтээ ургамал - газраар мөлхөө байдалтай ургадаг ургамал

хэвтээгээрээ ном унших - хэвтэж байгаад ном унших

хэвтээгээрээ ургах - ургамал газраар мөлхөн ургах

хэвтээ мэлхий амьт. - бие урт том, арьс зузаан, хайрс сархинаг шиг, дуу бүдүүн нэг зүйл мэлхий

хэвтээ хавтгай - тогтмол усны төвшинтэй зэрэгцээ хавтгай

хэвтээ шугам - а.хөндлөн шугам; б.төвшиний шугам

хэв|тээ тэм..

хэвтээ хонь босгохгүй хүн - маш номхон дөлгөөн зантай хүн

Хээрийн адууг үргээхгүй

Хэвтээ хонийг босгохгүй