хэвтээ
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xefte:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- (хэбтэгэ)
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.
- Босоо биш, намхан
- Хэвтэж байгаа
- Усны төвшинтэй зэрэгцээ чиглэл бүхий
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хэвтээ гэр - босоо биш, намхан гэр
- хэвтээ майхан - намхан майхан
- хэвтээ сандал - мод, хулс, төмөрлөгөөр хийсэн нэг зүйлийн урт ташуу түшлэгтэй сандал
- хэвтээ бөх - турах зэрэг шалтгаанаас болж унанги байдалтай болсон тэмээний бөх
- хэвтээ тулгуур - байшингийн яс мод, барилгын хийцэд хэвтээгээр байрлуулсан хөндөл
- хэвтээ ургамал - газраар мөлхөө байдалтай ургадаг ургамал
- хэвтээгээрээ ном унших - хэвтэж байгаад ном унших
- хэвтээгээрээ ургах - ургамал газраар мөлхөн ургах
- хэвтээ мэлхий амьт. - бие урт том, арьс зузаан, хайрс сархинаг шиг, дуу бүдүүн нэг зүйл мэлхий
- хэвтээ хавтгай - тогтмол усны төвшинтэй зэрэгцээ хавтгай
- хэвтээ шугам - а.хөндлөн шугам; б.төвшиний шугам
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хэв|тээ тэм..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- хэвтээ хонь босгохгүй хүн - маш номхон дөлгөөн зантай хүн
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хээрийн адууг үргээхгүй
- Хэвтээ хонийг босгохгүй