зууч

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʣu:ʧĭ]

Үндэсний бичиг

ᠵ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊ᠴ᠊ᠢ

(жагучи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Хоёр этгээдийн хооронд эвлүүлэн зохицуулагч
2. Ураг бололцох хүмүүсийн хооронд хэл дам­жуулан хэлэлцэх хүн
3. шилж. Дамжуулагч

II урга.

1. Тоонолжтон овгийн ганц, хоёр, олон наст ургамал, зарим эмийн найрлагад орно.

Нийлмэл үг

санхүүгийн зууч - мөнгөн хөрөнгийг хуримтлуулагчаас авч, хэрэглэгчдэд зээл өгдөг байгуул­лага

зууч эмгэн - ураг холбоход үг хэл авалцуулах үүрэгтэй эмгэн

өвчний зууч - өвчин халдаагч

халдварын зууч - халдвар тараагч

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

зууч нэр. зуу­чийн, зуучаас, о.тоо зуучид

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Жороо морь туурайгаа барна

Зууч хүн нүүрээ барна

Зальхай хүний зан зөөлөн

Зууч хүний хоншоор зөөлөн

Зууч хүн журамгүй

Зурмын мах шөлгүй

Зууч хүнд үггүй

Зурман толгойд махгүй

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Зууч хүнд үг дутахгүй

Зурмын нүхэнд салаа дутахгүй

Тайлбар: чаддаг юмыг хориглож дийлэхгүй, сурсан юмыг сураар боож болохгүй