зууч

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[ʣu:ʧĭ]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠵ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊ᠴ᠊ᠢ


(жагучи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

I нэр.
  1. Хоёр этгээдийн хооронд эвлүүлэн зохицуулагч
  2. Ураг бололцох хүмүүсийн хооронд хэл дам­жуулан хэлэлцэх хүн
  3. шилж. Дамжуулагч
II урга.
  1. Тоонолжтон овгийн ганц, хоёр, олон наст ургамал, зарим эмийн найрлагад орно.

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

санхүүгийн зууч - мөнгөн хөрөнгийг хуримтлуулагчаас авч, хэрэглэгчдэд зээл өгдөг байгуул­лага
зууч эмгэн - ураг холбоход үг хэл авалцуулах үүрэгтэй эмгэн
өвчний зууч - өвчин халдаагч
халдварын зууч - халдвар тараагч

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

зууч нэр. зуу­чийн, зуучаас, о.тоо зуучид

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Жороо морь туурайгаа барна
Зууч хүн нүүрээ барна
Зальхай хүний зан зөөлөн
Зууч хүний хоншоор зөөлөн
Зууч хүн журамгүй
Зурмын мах шөлгүй
Зууч хүнд үггүй
Зурман толгойд махгүй

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]

Зүйр үг[засварлах]

Зууч хүнд үг дутахгүй
Зурмын нүхэнд салаа дутахгүй

Тайлбар: чаддаг юмыг хориглож дийлэхгүй, сурсан юмыг сураар боож болохгүй