буга
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [buǧă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠪᠤᡍᠣ
- (бугу)
Үгийн утга[засварлах]
- IV.
- буган цагаан цэцэг урга. (Холдостон овгийн, ой, уулын хажуугийн чийгтэй газар, дов толгодод ургадаг, цэцэг цагаан буюу ягаавтар улаан, олон наст өвс).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
бу|га амьт.. цаа ~ (буган дүрст) ~н чулуу, бугын, бугаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠪᠤᡍᠣ ᠶᠢ᠊ᠨ
ᠪᠤᡍᠣ ᠳ᠋ᠣ
ᠪᠤᡍᠣ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠪᠤᡍᠣ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠪᠤᡍᠣ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠪᠤᡍᠣ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠪᠤᡍᠣ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠪᠤᡍᠣ ᠪᠡ᠊᠊ᠨ
ᠪᠤᡍᠣ ᠨᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ын /~нд /~ыг /~наас /~аар /~тай /~руу /~аа /~ууд
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- буга буулгаж, согоо суулгах - гэрлүүлэх, хуримлуулах~Буга буулгаж, согоо суулгаад малаа тасдаж өгөөд амар жимэр нүд аних минь гэж өвгөн хоёр хүүхэд рүүгээ харлаа.
- ↑ уулын буга үзээд унасан бухаа орхих
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Болжмор шувуу бут бургасаа мартахгүй
- Буга гөрөөс булаг усаа мартахгүй
- Буга алагдах эвэртээ
- Булга алагдах үсэндээ
- Буга албал баярлана
- Бух үхвэл гомдоно
- Буга гөрөөсийг битгий от
- Буруулсан дайсныг битгий хөө