өт
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [цtц̆]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ
- (өтү)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Ясгүй, зөөлөн, уртавтар биетэй, бие гүйцээгүй шавж, шавжийн авгалдай
- шилж. Хүний мууд үзэж басамжлахад хэлдэг үг.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- өт цацах - ямар нэгэн зүйлд шавж үр авгалдайгаа үлдээх
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]өт нэр. ялаа ~ цацах, өтний, өтийг, өтөнд, өтнөөс, өтөөр, өттэй
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах] ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠨ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠪᠡ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ий /~д /~ийг /~өөс /~өөр /~тэй /~рүү /~өө /~үүд
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]- өрөмний өт шиг - тогтож сууж чадахгүй байх
- өт хорхойд баригдах - ихэд зовлон үзэх~Өт хорхойд баригдаж муугаа үзвэл үзэг (Б.Бааст, Хяруу унасан цагаар).
- өттэй тэмээ шиг - (үл тааш.) байж ядсан, сууж ядсан, тогтворгүй~Настай хүн юм байж энэ хэдэн залуусыг дагаад л... өттэй тэмээ шиг гэдэг нь.
- ↑ өрөмний өт шиг
- ↑ өрөнд баригдаж өтөнд идэгдэх
Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Өт ч гэсэн өрвөлздөг
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Өрөнд баригдаж өтөнд идэгдэх
Тайлбар: их хэмжээний өр зээлтэй хүн