өт
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [цtц̆]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ
- (өтү)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Ясгүй, зөөлөн, уртавтар биетэй, бие гүйцээгүй шавж, шавжийн авгалдай
- шилж. Хүний мууд үзэж басамжлахад хэлдэг үг.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- өт цацах - ямар нэгэн зүйлд шавж үр авгалдайгаа үлдээх
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
өт нэр. ялаа ~ цацах, өтний, өтийг, өтөнд, өтнөөс, өтөөр, өттэй
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠨ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠪᠡ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ий /~д /~ийг /~өөс /~өөр /~тэй /~рүү /~өө /~үүд
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- өрөмний өт шиг - тогтож сууж чадахгүй байх
- өт хорхойд баригдах - ихэд зовлон үзэх~Өт хорхойд баригдаж муугаа үзвэл үзэг (Б.Бааст, Хяруу унасан цагаар).
- өттэй тэмээ шиг - (үл тааш.) байж ядсан, сууж ядсан, тогтворгүй~Настай хүн юм байж энэ хэдэн залуусыг дагаад л... өттэй тэмээ шиг гэдэг нь.
- ↑ өрөмний өт шиг
- ↑ өрөнд баригдаж өтөнд идэгдэх
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Өт ч гэсэн өрвөлздөг
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Өрөнд баригдаж өтөнд идэгдэх
Тайлбар: их хэмжээний өр зээлтэй хүн