өрвөлөг
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [цrwцlцg]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠪᠡ᠊ᠯᠭᠡᠡ᠋
- (өрбэлгэ)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Шувууны жижиг өд, чандар
- Тахианы толгойд ургасан хэсэг үс өд, толгойн цэцэг
- Буурын толгойн ар дахь сэгсгэр үс;
- Хулс, зэгс зэрэг ургамлын сагсгар түрүү
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- өрвөлөг ургах - толгойд нь хэсэг үс ургах
- өрвөлөг үргээх - хүүхдийн сэвлэг авах, эрэгтэй хүүхдийг гурав ба тав, эмэгтэй хүүхдийг хоёр ба дөрвөн настайд нь авна
- зэгсний өрвөлөг - зэгсний сагсгар түрүү
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]өр|вө|лөг нэр. өрвөлгийн, өрвөлгөөр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]