үет

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[ьjĕtĕ]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠶᠡᠳ᠋ᠣ


(үйэтү)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

I тэм.
  1. Үе судал бүхий, үе давхарга бүхий
  2. Үе гишүүн бүхий
  3. Ургамлын ишинд байдаг түгдэрхий бүхий, үе бүхий
II тэм.хэл шинж.
  1. Хийн нэг түрэлтээр хэлэгдэх буюу сонсдох хэсэг

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

үет ташуур - төмөр, гуулийг давтан ташууртай адил болгож хулс модыг дүрслээд, бариулд нь балтаг, толт тавьж хийсэн цэргийн зэвсэг
олон үет - а.олон судалтай, б.олон давхарга бүхий, үе ихтэй
үет хөлтөн - үелсэн хөлтэй нугаламгүй амьтны хүрээ
үет монгол урга. - хэлбэр үет цагаантай ойролцоо, бут шингэн, навч цөөн, шивээ богино бөгөөд бараан өнгөтэй, асга хадтай газар ургадаг ургамал, шивээ ургаж гүйцсэн хойно малд нөлөөтэй, монгол өвс
үет цагаан урга. - усны хөвөө, тойром, сайрт ургах зэгс, дэрс мэт ургамал
үет ургамал - үе бүхий ургамал
үет бичиг - үе үеэр бичих бичиг
үет шүлгийн ёс - үеийн тоог журамлахад үндэслэсэн шүлэг зохиолын тогтолцоо

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

үет тэм..

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Үет юм тэнийх
Үс даахиа унагах
(Борвит юм босох)

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]

Цэцэн үг[засварлах]

Үет юм тэнийх
Үс даахь гуужих

Тайлбар: хавар болж дулааран хүн амьтны зоо нуруу тэнийх