үет

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ьjĕtĕ]

Үндэсний бичиг

ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠶᠡᠳ᠋ᠣ

(үйэтү)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I тэм.

1. Үе судал бүхий, үе давхарга бүхий
2. Үе гишүүн бүхий
3. Ургамлын ишинд байдаг түгдэрхий бүхий, үе бүхий

II тэм.хэл шинж.

1. Хийн нэг түрэлтээр хэлэгдэх буюу сонсдох хэсэг

Нийлмэл үг

үет ташуур - төмөр, гуулийг давтан ташууртай адил болгож хулс модыг дүрслээд, бариулд нь балтаг, толт тавьж хийсэн цэргийн зэвсэг

олон үет - а.олон судалтай, б.олон давхарга бүхий, үе ихтэй

үет хөлтөн - үелсэн хөлтэй нугаламгүй амьтны хүрээ

үет монгол урга. - хэлбэр үет цагаантай ойролцоо, бут шингэн, навч цөөн, шивээ богино бөгөөд бараан өнгөтэй, асга хадтай газар ургадаг ургамал, шивээ ургаж гүйцсэн хойно малд нөлөөтэй, монгол өвс

үет цагаан урга. - усны хөвөө, тойром, сайрт ургах зэгс, дэрс мэт ургамал

үет ургамал - үе бүхий ургамал

үет бичиг - үе үеэр бичих бичиг

үет шүлгийн ёс - үеийн тоог журамлахад үндэслэсэн шүлэг зохиолын тогтолцоо

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

үет тэм..

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Үет юм тэнийх

Үс даахиа унагах

(Борвит юм босох)

Аман зохиолд орсон нь

Цэцэн үг

Үет юм тэнийх

Үс даахь гуужих

Тайлбар: хавар болж дулааран хүн амьтны зоо нуруу тэнийх