ёл
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [jol]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠶᠣ᠊᠊ᠯᠣ
- (йолу)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- амьт. Алтай, Хангайн нуруугаар өндөр уул хаданд суурин амьдардаг, хүндийн жин таваас зургаан килограмм, биеийн урт нэг метр гаруй, толгой цагаан, гэдэс шаравтар, бие үнсэн өнгөтэй, харцгайн овогт хамаарах, тасаас том, дархан цаазтай махчин шувуу
- шилж. Идэмхий хүн.
- II амьт.
- Сүүл нь бүдүүн, уруул ам нь унжгар, урт чихтэй нохой
- III тэм.
- Сүрлэг том уул нуруу
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- ёл шүтэх ёс - ёл шувууг хамгийн хүчтэй гэж бишрэн тахих ёс
- ёл нохой - урт чихтэй нохой
- ёл хангай - өндөр хангай
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ёл амьт.. ёлд, ёлоор
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Ён ён нохойд тойворго хэрэггүй
- Ёл ёл моринд ташуур хэрэггүй
- Ёс ёсондоо
- Ёл ууландаа
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Ёс ондоо
- Ёл ууландаа
Тайлбар: ёсыг заавал баримтлах ёстой