яруу

Монголоор

Үгийн дуудлага

[jaru:]

Үндэсний бичиг

ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ‍ᠠ‍ᡍᠣ

(ирагу)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

тэм.

1. Уянгат сонсголонтой дуу
2. Утга уянга

Нийлмэл үг

яруу дуу - уянга эгшиг сайтай, чихнээ сонсголонтой дуу

яруу тунгалаг найрал хөгжим - чавхдаст, дэлдэх, үлээвэр хөгжмийн зэмсгээр бүрдсэн найрал хөгжмийн бүрэлдэхүүн

яруу алдар - олон түмэнд алдаршсан гавьяа, авьяас; цуу

яруу найраг - а.хуучир. эртний буддын гүн ухааны бага таван ухааны нэг; б.айзам хэмжээнд тохируулан шүлэглэсэн зохиол, уран зохиолын нэг төрөл

яруу найрлага - бичиг зохиолын утга тодорхой, санаа агуулга нарийн зохицонгуй, үг өгүүлбэр уран найралтай байдал

яруу найрагч - яруу найраг бичдэг, мэргэжсэн хүн

яруу хэнгэрэг хөгжим. - модон хувингийн хэлбэртэй бөгөөд амсар хумгар, бүслүүр тойрон хоёр алд, өндөр нь таван тохой, зургаан ямх, ширийн аялгууны аймаг буюу бүрээсний эгшигтний аймагт багтдаг цохивор хөгжмийн зэмсэг

яруу эгшигт зурхай. - матрын ордонд байрлах одны нэр, арван хоёрдугаар сар

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

я|руу тэм.. ~ сайхан хорш.

Хоршоо үг

• яруу уянга - сэтгэлд нэн тааламжтай, сонсголонтой байдал

Товчилсон үг

МХЯН “Монгол Хэлний Яруу Найруулга” [ном]

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Яаруу хүний эцэх нь түргэн

Яруу хүний цэх нь түргэн