яруу
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [jaru:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠠᡍᠣ
- (ирагу)
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.
- Уянгат сонсголонтой дуу
- Утга уянга
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- яруу дуу - уянга эгшиг сайтай, чихнээ сонсголонтой дуу
- яруу тунгалаг найрал хөгжим - чавхдаст, дэлдэх, үлээвэр хөгжмийн зэмсгээр бүрдсэн найрал хөгжмийн бүрэлдэхүүн
- яруу алдар - олон түмэнд алдаршсан гавьяа, авьяас; цуу
- яруу найраг - а.хуучир. эртний буддын гүн ухааны бага таван ухааны нэг; б.айзам хэмжээнд тохируулан шүлэглэсэн зохиол, уран зохиолын нэг төрөл
- яруу найрлага - бичиг зохиолын утга тодорхой, санаа агуулга нарийн зохицонгуй, үг өгүүлбэр уран найралтай байдал
- яруу найрагч - яруу найраг бичдэг, мэргэжсэн хүн
- яруу хэнгэрэг хөгжим. - модон хувингийн хэлбэртэй бөгөөд амсар хумгар, бүслүүр тойрон хоёр алд, өндөр нь таван тохой, зургаан ямх, ширийн аялгууны аймаг буюу бүрээсний эгшигтний аймагт багтдаг цохивор хөгжмийн зэмсэг
- яруу эгшигт зурхай. - матрын ордонд байрлах одны нэр, арван хоёрдугаар сар
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
я|руу тэм.. ~ сайхан хорш.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
- МХЯН “Монгол Хэлний Яруу Найруулга” [ном]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Яаруу хүний эцэх нь түргэн
- Яруу хүний цэх нь түргэн