ян

Монголоор

Үгийн дуудлага

[jaŋ]

Үндэсний бичиг

ᠶᠡ‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

(йанг) = ям

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.шашин.

1. Сүмийн хуралд унших тусгай аяс; сурахад бэрх учир тусгайлан зохиосон янгийн зургийг судалдаг; хоолойгоор хөг оруулан уянгалуулан эгшиглэх ая

II нэр.

1. Нян.

III дай.

1. Дашрам, ялдраа, найр тал.

IV чимээ.

1. Төмөр зэрэг хатуу зүйлийн дуугарах дуу чимээ

V.

1. ян даавуу (хөвөнгөөр нэхэж хийсэн маш нимгэн, зөөлөн бөс бараа).

VI.

1. ян сарьдаг (өндөр уул нуруудын нүцгэн оргил)

VII.

1. ян тан (бүх зүйл бэлэн болсон нь), бүгд ян тан (бүх зүйл бэлэн болсон).

Нийлмэл үг

ин ян - арга билиг

ян ян хийх - а.хүний үргэлж үглэн янших; б.Нохой үргэлж хуцах; в.чихэнд хангинам дуу чимээ

ян дан - чихэнд хангинах дуу чимээ

ян ин - ялаа батгана зэрэг амьтны нисэхэд дуугарах дуу чимээ

ян хан хийх - нимгэн төмөрлөг зүйлийн доргих, цохих зэрэгт дуу чимээ байн байн гарах

ян орой - уулын эгц орой

ян хүйтэн - маш хүйтэн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ян шашин.

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Ган хийх мөнгөгүй

Ян хийх чимэггүй (зүүлэггүй)

Ян байвал чинтэй

Ямаа байвал ишигтэй

Ян байвал чинтэй

Янсар байвал тариатай

Ян татагч сандарна

Янжуур татагч ханиана

Ян үг

Ямаан сааль