шавран
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [ʃawraŋ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠱᠠᠪ᠊ᠷᠣ᠊ᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (шабрунг)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.шашин.
- Их хүнийг дотночлох шадар хувилгаан, хутагт хувилгаадын доторх хамгийн доорд зэргийн хувилгаан болон шарын ёсонд эрдэм бясалгал ихтэй бөгөөд хувраг таалал төгсөөд дахин төрөл авч хувраг болохыг хэлдэг, шавран хэдэн төрөл явж эрдэм бясалгал нь хэтэрвэл гэгээнтэн буюу ринбүүчий болно.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]