цул
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʦul]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠴᠣ᠊ᠯ
ᠴᠣ᠊᠊ᠯᠣ
- (чулу)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.#Юмны голдоо хөндийгүй.
- Цэвэр, хольцгүй, дангаараа
- Нэг өнгийн
- шилж. Биеийн хүнд лагс, мариалаг байдал
- II.
- цул цул чимээ. (савтай шингэн зайлагдахад гарах дуу чимээ), цул цул хийх (савтай шингэн зүйл зайлагдсанаас цул цул гэсэн дуу чимээ гарах).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- цул мод - голдоо хөндийгүй мод
- цул төмөр - хөндийгүй төмөр
- цул эрхтэн - хөндийгүй эрхтэн
- зургаан цул - цөс, ходоод, олгой, нарийн гэдэс, давсаг, самшиу
- таван цул - зүрх, элэг, уушги, дэлүү, бөөр
- цул алт - цэвэр алт
- цул мах - ясгүй мах
- цул мөнгө - цэвэр мөнгө
- цул улаан - дан улаан
- цул сараана урга. - тахианы өндөгний хэрийн том, хальсных нь өнгө хөхөвтөр, боловсруулж иддэг нэг зүйл сараана
- цул биетэй хүүхэд - мариалаг том хүүхэд
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
цул тэм..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Цул модон хэнгэрэг
- Дуугарах тутмаа янзгүй
- Цул цагаан хиртэхэд хялбар
- Цив чих хугарах нь хялбар
- Эрүүл махыг эмтэлж
- Цул махыг цуулж
- Хүний үр гардаг
- Хүн болсон хойноо
- Үрийн санаа ууланд