цан
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʦaŋ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠴᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (чанг)
Үгийн утга[засварлах]
- I хөгжим.
- Гууль, зэсээр дотоод хөндийг хийж, хоёр нимгэн хэлтсийг хавсран цохиж дуугаргах цохивор хөгжмийн зэмсэг, хумхам цан, дохио цан гэх мэтээр төрөл зүйл олон бий
- II нэр.
- Хүйтний улиралд ус чийг зэргээс дэгдэж гарсан цас мэт царцсан уур ус
- III нэр.
- Монгол дүрслэх урлагт хэрэглэдэг босоо, хэвтээ зураас.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- цан дуугаргах - цанг цохиж дуу гаргах
- цан цохих - цанг дэлдэх
- цан цан хийх - хонх, цан зэргийг цохих, дэлдэхэд, хангинан дуугарах
- цан тогтох - хүйтэн агаарт халуун уур, ус зэргээс цас мэт зүйл үүсэх
- цонхны цан - хүйтэн цагт цонхон дээр тогтсон цас мэт зүйл
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
цан нэр. цангийн, цангаас, цантай
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- цан хэнгэрэг - цохих, дэлдэх хөгжмийн зэмсгийн ерөнхий нэр
- цан хүүрэг - хүйтэн агаарт ус чийгээс үүссэн хяруу мэт зүйл, мөн уур манан
- цан хяруу - хүйтэнд царцсан цас мэт уур ус, шүүдэр
- уур цан - хүйтэн агаарт гарсан уур, түүний хөрж хөлдсөн нь
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Цай мах наашаа
- Цан хэнгэрэг цаашаа
- Дунд байр наашаа
- Дун бүрээ цаашаа
- Цан хаана цохивол цам хаана цамнана
- Цан хааш хавирвал цам тийш харайна
- Цан яах гэж цохивол
- Цам чингэж харайна