хүр

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xьrĭ]

Үндэсний бичиг

ᠬᠥ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ
ᠬᠥ᠊᠊ᠷᠣ
ᠬᠥ᠊᠊ᠷ

(хүри) ~ дүү KirO (хүрү) ~ хорхой Ki* (хүр) ~ ~ дуутай

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Гэргийн дүү нарыг дуудах, нэрлэх үг
2. Хүргэн.

II.

1. хүр хорхой амьт. (өнгө хар, бие урт, олон хөлтөй, тариаланг сүйтгэгч нэг зүйл шавж), хүр хорхойн үүр (хүр хорхой амьдран орогнох байр), хүрийн ширхэг (хүүхэлдэй болох явцад хүрийн авгалдай гаргасан ширхэг), хүрийн шүлс (хүрийн түүхий ширхэг), хүр эрвээхэй амьт

III.

1. хүр өвс урга. (иш нарийн, үзүүртээ салаатай, цагаавтархан цэцэгтэй, сүлжиж сэгс сав хийж болдог нэг зүйл өвс), хүр сав (хүр өвсөөр сүлжиж хийсэн сав).

IV нэр.

1. Ширгэсэн худгийн нүх, хатсан голын голдрил, ганга, гуу

V тэм.

1. Хүдэр хатуу

VI тэм.

1. Хамаг, бүгд, даяар

VII нэр.

1. Харанга, хэнгэрэг зэргийн дохиур мод.

VIII.

1. хүр хүр чимээ. (дуу чимээ дуурайх үг)

Нийлмэл үг

хүр дүү - гэргийн эрэгтэй дүү

хүр дүү бэр - гэргийн дүүгийн эхнэр

хүр дүү хүргэн - хүр охин дүүгийн нөхөр

хүр охин дүү - гэргийн охин дүү

голын хүр - голын голдрил, гуу

хүр хар чулуу - бул хар чулуу

гүр -

хүр хүр хийх - хүр хүр гэсэн дуу чимээ гарах

гал хүр хийн ноцох - гал гэнэт өрөвсөн ноцож асах

салхи хүр хүр үлээх - салхи хүүгэн хүр хүр гэсэн чимээ гаргах

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хүр амьт..