хүнтэй
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- []
Үндэсний бичиг
[засварлах]Үгийн утга
[засварлах]- тэм.
- Хүн байгаа
- Хүн бүл сайтай.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- хүнтэй газар - хүн олноор амьдардаг газар
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Хүлэг морь авъя гэвэл шүдийг нь тат
- Хүнтэй нөхөр болъё гэвэл сэтгэлийг нь шинж
- Хүнгүй газар биеэ шинж
- Хүнтэй газар үгээ шинж
- Хүнгүй газар хутгаар алах
- Хүнтэй газар үгээр алах
- Хүнтэй газар наргиантай
- Хүүхэдтэй газар шуугиантай
- Хүнтэй газар хүн өлбөрч үхдэггүй
- Өвстэй газар мал өлбөрч үхдэггүй
- Хүнтэй газар хүн өлбөрч үхдэггүй
- Өвстэй газар мал турж үхдэггүй
- Хүнтэй хэлэлцсээр муугий нь эрэх
- Мод унагасаар гишүүгий нь авах
- Хүүхдээ өмөөрсөн хүн
- Хүнтэй нэг хүрээнд багтахгүй
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Хүнтэй газар наргиантай
- Хүүхэдтэй газар шуугиантай
Тайлбар: олон хүнтэй газар дуу шуугиан, наргиан наадам тасардаггүй
- Хүнтэй газар хүн өлбөрч үхдэггүй
- Өвстэй газар мал турж үхдэггүй
Тайлбар: хүн хүнээ түшиж амьдардаг