хүмүүжил
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xьmь:ʤil]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠥ᠊᠊ᠮᠣ᠊᠊ᠵ᠊ᠢ᠊ᠯ
- (хүмүжил)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Хүүхдийн өсөн бойжиход үзүүлэх эрэмбэ дараатай нөлөө
- Нийгмийн амьдралд хүний биеэ авч явах дадлага, чадвар, төлөвшсөн зан чанар
Ойролцоо үг[засварлах]
Төлөвшил
Нийлмэл үг[засварлах]
- хүүхдийн хүмүүжил - бага насны хүүхдийн олж авах зан суртахуун, ёс дэглэм
- хүмүүжлийн ажил - хүнийг, дэг журам, ёс суртахуун, ухамсартай болгон төлөвшүүлэх хөдөлмөр
- гэрийн хүмүүжил - гэр бүлээс олж авах зан чанар, дадлага чадвар
- хөдөлмөрийн хүмүүжил - ажил хөдөлмөрөөс олж авах дадлага туршлага, мэдлэг
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хү|мүү|жил нэр. хүмүүжлийн, хүмүүжилд, хүмүүжлээс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- боловсрол хүмүүжил - эрдэм мэдлэг болон боловсон ёс зүй, нийгэмд биеэ авч явах чадвар
- соёл хүмүүжил - хүмүүжлийн цогц үйл ажиллагаа
- сурлага хүмүүжил - сурсан мэдсэн зүйл болоод нийгэмд биеэ авч явах чадвар
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Оушуүулулу
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хөдөлмөр хүнийг чимэглэдэг
- Хүмүүжил билгийг чимэглэдэг
- Хүмүүжил сайтай гэрээс
- Хөдөлмөр сайтай үрс