хээ

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xe:]

Үндэсний бичиг

ᠭᠡᠡ᠋

(хэ)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Бөс бараа, эдлэл хэрэглэл, засал чимэглэлийн зүйл дээр зурах, будах, сийлэх зэргээр зориуд гаргасан янз бүрийн чимэглэл
2. Юмны цэвэр цэмцгэр, үзэсгэлэн төгс харагдах байдал
3. Хэв

II нэр.

1. Эрээ цээр, хамаа намаа, ёс намба

III аялга.

1. Үл тоомсорлох, даажигнан тохуурхахад хэлэх аялга
2. Хачирхан гайхахад хэлэх аялга

IV.

1. хээ хээ чимээ. (инээхэд гарах дуу чимээ).

Нийлмэл үг

хээ гаргах - торго, бөс зэрэг эд бараанд ар угалз нэхэх, будах, цоолборлох, тових, хөөх зэргээр угалз, чимэг хийх

хээ тавьж оёх - юманд угалз, цэцгийн зүйл гаргаж оёх

хээ зураг - барилга байшин, эд хэрэглэлийн дээр гаргасан угалз хээтэй засал чимэглэлийн зураг

алхан хээ - хоёр алх зөрүүлэн тавьсан мэт дүрстэй монгол хээ

бадар хээ - бадар цэцэгтэй төстэй нэгэн зүйл хээ угалз

дугуй хээ - тойрог маягийн угалз

луу хээ - лууны дүрс гаргаж хийсэн угалз чимэг

навчин хээ - навч маягийн угалз

пүүсэн хээ - пүүсээр хийсэн угалз чимэг

торгоны хээ - торгоны элдэв угалз чимэг

усан хээ - усны урсгал маягийн хэлбэртэй хуар чимэг

үүлэн хээ - үүл маягийн хэлбэртэй хуар чимэг

цэцгэн хээ - цэцэг шиг янзтай хуар чимэг

хээ гуа нь тохирсон эд - янз төрх нь таарсан юм

хурууны хээ - хүний гарын өндөгний хэв дардас, таних тэмдэг

хээгээ алдах - эрээ цээргүй аашлах, хамаа намаагүй болох

хээгээ барах - а.элэгдэж хуучрах; б.хээгээ алдах, эрээгээ алдах

–Хээ бас яриа.

гайяа -

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хээ I.нэр. ~ угалз/хуар хорш. (хэв) хурууны ~, хээний, хээнд

Хоршоо үг

• хээ угалз - эдлэл хэрэглэл дээр гоёлон урласан чимэглэл
• хээ хуар - угалз хээ, цэцэг
• хээ саа - алт мөнгөн утсаар тавьсан хээ угалз
• хээ гуа - а.хээнцэр цэмцгэр зан авир; б.үзэсгэлэнт хувь