хэц

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xeʦĕ]

Үндэсний бичиг

ᠭᠡᠴ᠊ᠨ

(хэчэ)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Хоёр шонг холбож, газраас хөндий тогтоосон зэл
2. Цацар майхныг тэлж, тал тал тийш татдаг нарийн оосор

II нэр.

1. Газар нутгийн хөвөө хязгаар, хил зааг

III тэм.

1. Уул нуруу, хад асганы цавчим өндөр, огцом налуу газар

IV нэр.

1. Загасны өөш тор, төлийн хөгнө зэргийг хумих татлага.

V нэр.бөө.

1. Бөө нарын хэрэглэдэг бүрээстэй тал хэнгэрэг

VI нэр.

1. Аливаа үйл хэргийн эв зүйн зохицол, тохирол

VII нэр.

1. Ураг төрлийн холбоо сүлбээ

VIII.

1. тэм. Ургамлын хэвтээ юмуу мөлхөө иштэй нь

Нийлмэл үг

хэц татах - хоёр модны хооронд олс дээсээр цэрэв, зэл татах

морины хэц уяа - өндөр хоёр модны хооронд морь уяхаар татсан урт сур, олс

юм өлгөх хэц - угаасан хувцас зэргийг дэлгэж тохон хатаах зүйл

майхны хэц - майхныг тал тал тийш тэлж татах нарийн оосор

хэц хязгаар - хилийн зааг

хил хэц газар нутаглах - хилийн хязгаарт суух

уулын хэц - уулын цавчим өндөр хэсэг

хэц газар - өндөрлөг газар

бөөгийн хэц - бөөгийн тал хэнгэрэг

хэц хэлхээ нийлэх - ямарваа үйл хэргийн эв зүй зохицон тохирох

хэц нь бүтэн айл - ураг садан нь хотлоороо энх мэнд айл

хэц нь тасрах - ургийн холбоо арилж, үгүй болох

хэц өвс - хэвтээ, мөлхөө иштэй өвс

хэц цэцэг - хэвтээ, мөлхөө иштэй цэцэг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хэц нэр. угаасан хувцас өлгөх ~ II.(цавчим өндөр хэсэг) уулын ~, хэцийн, хэцэд, хэцээс

Хоршоо үг

• хэц хэлхээ - нэг төрлийн бодос юмны нөгөөтэйгөө тохирох харилцаа
• хэц холбоо - ураг садны холбоо, харьцаа