хэрцгий

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xerʦĕxi:]

Үндэсний бичиг

ᠭᠡ᠊ᠷᠴ‍ᠠ‍ᠭᠡ᠊ᠢ

(хэрчэгэи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

тэм.

1. Догшин ширүүн, харгис балмад зан авир

Нийлмэл үг

хэрцгий байрын - догшин, харгис байдалтай

хэрцгий зан - харгис, балмад зан

хэрцгий загнах - догшин, балмад аашлах

хэрцгий хүн - хүнийг хайрлах сэтгэлгүй, догшин ширүүн зантай хүн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хэрц|гий тэм.. ~ зан авиртай, хэрцгийвтэр, хэрцгийдүү

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠭᠡ᠊ᠷᠴ‍ᠠ‍ᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠪᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ
ᠭᠡ᠊ᠷᠴ‍ᠠ‍ᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠪᠳ᠋ᠣ᠊ᠷᠳ᠋‍ᠠ‍ᠬᠥᠣ
ᠭᠡ᠊ᠷᠴ‍ᠠ‍ᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᠬᠥᠣ
ᠭᠡ᠊ᠷᠴ‍ᠠ‍ᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᠬᠥᠭᠡ᠊ᠨ

/~втэр /~втэрдүү /~дүү /~дүүхэн

Хоршоо үг

• харгис хэрцгий - балмад, догшин
• хэрцгий балмад - харгис танхай, ёс зүй мэддэггүй
• хэрцгий догшин - харгислан аашлах, ёс бус зан байдал
• хэдэр хэрцгий - яхир зөрүүд, харгис зантай

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Хэрүүлч хүний уруул нь их

Хэрцгий хүний царай нь хөх

Хэрцгий санаа гэдэс өлсгөнө

Хэрцгий сэтгэлт хөвгүүн эцэгтээ дайсан

Тачаангуй уурт эм эрдээ дайсан

Хэрцгий хөвгүүн эцэгтээ дайсан

Хэвцгий эм эрдээ дайсан

Аман зохиолд орсон нь

Цэцэн үг

Хэрцгий сэтгэлт хүү эцэгтээн дайсан

Тачаангуй уурт эм эрдээн дайсан

Тайлбар: ухаангүй мунхаг догшин хүн, ойр дотны хүмүүстээ ч халддаг