хэрцгий
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xerʦĕxi:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠭᠡ᠊ᠷᠴᠠᠭᠡ᠊ᠢ
- (хэрчэгэи)
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.
- Догшин ширүүн, харгис балмад зан авир
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хэрцгий байрын - догшин, харгис байдалтай
- хэрцгий зан - харгис, балмад зан
- хэрцгий загнах - догшин, балмад аашлах
- хэрцгий хүн - хүнийг хайрлах сэтгэлгүй, догшин ширүүн зантай хүн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хэрц|гий тэм.. ~ зан авиртай, хэрцгийвтэр, хэрцгийдүү
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠭᠡ᠊ᠷᠴᠠᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠪᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ
ᠭᠡ᠊ᠷᠴᠠᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠪᠳ᠋ᠣ᠊ᠷᠳ᠋ᠠᠬᠥᠣ
ᠭᠡ᠊ᠷᠴᠠᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠠᠬᠥᠣ
ᠭᠡ᠊ᠷᠴᠠᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠠᠬᠥᠭᠡ᠊ᠨ
- /~втэр /~втэрдүү /~дүү /~дүүхэн
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- харгис хэрцгий - балмад, догшин
- хэрцгий балмад - харгис танхай, ёс зүй мэддэггүй
- хэрцгий догшин - харгислан аашлах, ёс бус зан байдал
- хэдэр хэрцгий - яхир зөрүүд, харгис зантай
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хэрүүлч хүний уруул нь их
- Хэрцгий хүний царай нь хөх
- Хэрцгий санаа гэдэс өлсгөнө
- Хэрцгий сэтгэлт хөвгүүн эцэгтээ дайсан
- Тачаангуй уурт эм эрдээ дайсан
- Хэрцгий хөвгүүн эцэгтээ дайсан
- Хэвцгий эм эрдээ дайсан
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Цэцэн үг[засварлах]
- Хэрцгий сэтгэлт хүү эцэгтээн дайсан
- Тачаангуй уурт эм эрдээн дайсан
Тайлбар: ухаангүй мунхаг догшин хүн, ойр дотны хүмүүстээ ч халддаг