хуучид
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [xu:ʧid]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- (хагучид)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Монголын нэгэн овгийн нэр;
- Хүний дээд үеийн өвгөд, дээдэс
- II нэр.
- Жил, сарын дундуураас хойших буюу сүүлийн хувь
- Эртний эд хэрэгсэл, орон байрын үлдэгдэл
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- хуучдын газар - өвөг дээдсийг оршуулсан газар
- жилийн хуучид/сарын хуучид - жил, сарын сүүлчээр
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Цэцэн үг
[засварлах]- Хууль дэвтэрт заасныг сур
- Хуучдын үгнээс сургаалыг ав
Тайлбар: хууль ёсыг уншиж мэд, өвгөд хөгшдийн үг сургаалийг сонс