хув
Харагдац
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [xuw]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠬᠣ᠊ᠪ
ᠬᠣ᠊ᠪᠡᠡ᠋
ᠬᠣ᠊ᠪᠤ
- (хуба) ~aн соруул (хубу) ~ чих (хуб) ~ хуурай
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Гоёл чимэглэлд хэрэглэх давирхай мэт шаравтар, хүрэн, хүрэн улаан өнгөтэй хатуу эд
- шилж. Цайвар шар өнгө
- II тэм.
- Хүн, амьтны чихгүйг болон маш бага чихтэйг нь
- III сул.
- Хүч нэмэгдүүлэх сул үг
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- хуван эрих - хуваар хийсэн эрих
- шар улаан хув - шар улаан өнгийн хатуу эд
- хув дээл - а.үстэй хүрэм, дээлэнд өнгө татаагүйг нь, хүрэм; б.утаагаар утсан буюу шар шороогоор өнгө оруулсан арьсан дээл
- хуван шар - цайвар, улбар шар өнгө
- хув хонь - хулгар, жижигхэн чихтэй хонь
- хув хулгар - нэлээн хулгар
- хув явлаг амьт. - бие байдал нь шар шувуутай төстэй, нүд нь том бөгөөд улбар шар, хөл нь охор, харавтар хүрэн өдтэй, өвөр тал нь цайвар шаргал, мэрэгчид болон шавжаар хооллодог нэг зүйл шувуу
- хув хуурай - огт чийггүй
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]хув нэр. хувны, хуванд, хувнаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Хомхой цагаан үүл задын хутгуур
- Хув цагаан ухна хонины хутгуур
- Хув тэмээ хужрын гох
- Хувжуу ладуу будааны гох
- Хув хэдий догшин боловч
- Хуваагдаж өөрөө хугардаггүй
- Хувраг хүн дуулбал хувирахын тэмдэг
- Хув ямаа майлбал үхэхийн тэмдэг