хув
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xuw]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠣ᠊ᠪ
ᠬᠣ᠊ᠪᠡᠡ᠋
ᠬᠣ᠊ᠪᠤ
- (хуба) ~aн соруул (хубу) ~ чих (хуб) ~ хуурай
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Гоёл чимэглэлд хэрэглэх давирхай мэт шаравтар, хүрэн, хүрэн улаан өнгөтэй хатуу эд
- шилж. Цайвар шар өнгө
- II тэм.
- Хүн, амьтны чихгүйг болон маш бага чихтэйг нь
- III сул.
- Хүч нэмэгдүүлэх сул үг
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хуван эрих - хуваар хийсэн эрих
- шар улаан хув - шар улаан өнгийн хатуу эд
- хув дээл - а.үстэй хүрэм, дээлэнд өнгө татаагүйг нь, хүрэм; б.утаагаар утсан буюу шар шороогоор өнгө оруулсан арьсан дээл
- хуван шар - цайвар, улбар шар өнгө
- хув хонь - хулгар, жижигхэн чихтэй хонь
- хув хулгар - нэлээн хулгар
- хув явлаг амьт. - бие байдал нь шар шувуутай төстэй, нүд нь том бөгөөд улбар шар, хөл нь охор, харавтар хүрэн өдтэй, өвөр тал нь цайвар шаргал, мэрэгчид болон шавжаар хооллодог нэг зүйл шувуу
- хув хуурай - огт чийггүй
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хув нэр. хувны, хуванд, хувнаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хомхой цагаан үүл задын хутгуур
- Хув цагаан ухна хонины хутгуур
- Хув тэмээ хужрын гох
- Хувжуу ладуу будааны гох
- Хув хэдий догшин боловч
- Хуваагдаж өөрөө хугардаггүй
- Хувраг хүн дуулбал хувирахын тэмдэг
- Хув ямаа майлбал үхэхийн тэмдэг