хорон
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xoron]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊᠊ᠨ
- (хорун)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Хортой
- II тэм.шилж.
- Тэчьяадам, зэвүүрхэм, хорон үг (ёж үг, зэвүүн үг), хорон санаа агуулах (атаархан хорсох, бусдад хор хүргэх санаа өвөрлөх), хорон үгээр дайрах (хор хөдөлгөх үгээр дайрах), хорон хажир (а.хорон хамхаг өвс; б.малд тохиромжгүй хужир шорвогийн зүйл; в.шилж. бусдыг муу муухай үгээр дайрдаг зантай; г.шилж
- III тэм.
- Санаснаас хурдан хорогдох, барагдах нь
- IV.
- хорон хамхаг урга. (говь талын бүсэд ургадаг нэгэн наст хамхуул, хатсан үед нь тэмээ болон бог мал сайн иднэ, харалдайн хамхаг).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хорон унд/хорон өвсний унд - хортой унд, хортой өвсний унд
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хо|рон тэм.. ~ үгээр дайрах
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хожгор хүн мэхтэй
- Хорон хүн зальтай
- Хорон санаа өөрт харш
- Хомхой санаа хөрөнгөнд харш
- Хорон санаа
- Суран ташуур
- Хорон санаатай
- Ховдог шуналтай
- Хорон сэтгэл биед харш
- Хомхой сэтгэл бэлэнд харш
- Хорон үг хоолойд буй
- Хонх дамар ламд буй
- Хорон үг хутга
- Хорон санаа жад
- Хорон хүн
- Хойт хөлдөө мэхтэй
- Хорт сумаар нэгийг алдаг
- Хорон үгээр мянгыг алдаг