харваач
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xarwa:ʧĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠠᠷᠪᠤᡍᠠᠴ᠊ᠢ
- (харбугачи)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Нум зэргийг харвахад мэргэшсэн хүн; харваж чаддаг хүн
- II.
- харваач өвс урга. (иш өндөр, навч нарийн, өдөрхөг хурц шивээтэй нэгэн зүйл өвс, шивэлз; монгол ширдэг хийхэд хэрэглэнэ).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- харваачийн цол зэрэг - үндэсний их баяр наадмаар сур харваж түрүүлсэн хүн олгодог цол
- сур харваач - сур харвадаг хүн
- шагай харваач - шагай харваж нааддаг хүн
- мэргэн харваач - онилсон зүйлээ алдалгүй онодог харваач
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хар|ваач нэр. харваачийн, харваачаас, о.тоо харваачид
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Харваач үгүйд мэргэд олон
- Бөхчүүд үгүйд барилдаач олон