хаг
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xag]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠠᠬ
- (хаг)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Хад, чулуу, хөрсний гадарга дээр гол төлөв ургадаг өнгөр
- Ямар нэгэн юманд тогтож дагтаршсан зүйл
- Хүдрийг боловсруулснаас гарах зүйл
- II нэр.
- Мөөг болоод замгийн хам бүрдэл.
- III нэр.
- Мал төллөхөд гарах төлийг бүрхсэн хальс, малын ихэс.
- IV.
- хаг яг хорш. (хахиран гарах дуу чимээ).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хаг бие - иш, навч, үндэс гэсэн тодорхой ялгарах эрхтэнгүй доод ургамлын биенцэр
- хаг тогтох - хаг бий болох, хагтах
- хагийн замаг - хаг биеийн бүрэлдэхүүний замаг, ногоон, хөх ногоон, шар ногоон, хүрэн зэрэг замаг мөөгтэй хамтарч хаг үүсгэсэн нь
- хагийн мөөг - замагтай хамтарч хаг үүсгэсэн мөөг
- чулууны хаг - хад чулууны гадуур бүрхэж тогтсон зүйл
- толгойн хаг - арьсны өнгөнцөр хөрснөөс гарах өнгөр
- шүдний хаг - шүдэн дээр тогтох чулуурхаг хөгц
- төмрийн хаг - төмрийг хүдрээс хайлуулж авахад гарах хатуу зүйл
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хаг нэр. ~ тогтох (тогтсон зүйл) толгойн/шүдний ~, хагийн, хагт, хагаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- хагийг нь маажих - муу муухайг нь хэлэх
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хаданд гарсан ямаа
- Хаг идээд ирдэг
- Хадам дагасан эр
- Хазаараа бариад ирдэг