хавч

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xafʧĭ]

Үндэсний бичиг

ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ

(хабчи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I амьт.

1. Эвэрлэг ясан хуяг бүрхэвчтэй, толгойн орчинд зуух хөлтэй, голио гэдэстэй нэгэн зүйл сам хорхой

II нэр.

1. Жил завсар (өвлийн эх буюу арван хоёрдугаар сард) гарсан төл; хавчиг.

Нийлмэл үг

хавч хэлбэртэн - үет хөлтний нэгэн анги, бие нь толгой, цээжний нийлмэл хэсэг ба хэвлийн хэсгээс бүтсэн бөгөөд хатуу хуягаар өвч бүрхэгдсэн байдаг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хавч I.амьт.. хавчийн, хавчаас

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ ᠨᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~ы /~д /~ийг /~аас /~аар /~тай /~руу /~аа /~ууд