ухаантан
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [uxa:ntan]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊ᠠᠠᠠᡍᠠᠠᠳ᠋ᠠ᠊ᠨ
- (ухагантан)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.хүндэт.
- Мэргэн хүн
- Ухаалаг, ухаан ихтэй хүн.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- суут ухаантан - хосгүй ухаантай, гайхамшигтай авъяастай
- агуу их ухаантан - авьяас билиг оюун ухаанаараа нэрд гарсан, ховор ухаан ихтэй хүн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
у|хаан|тан нэр. ухаантны, ухаантнаас, ухаантанд, о.тоо ухаантнууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Зургийн цэцэг бороонд гутах шиг
- Зусар сайчууд зөвлөлдөөд урвалзана
- Уулын цэцэг бороонд сэргэх шиг
- Ухаантан сайчууд шүүмжлэлд баясна
- Ухаантан бүгдийн ноён
- Ууртан бүгдийн боол
- Ухаантан сэхээ авмаар
- Урагшгүй хүн ухаармаар юм
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Ухаантан сурч ханах нь бэрх
- Мунхаг хэвтэж ханах нь бэрх
Тайлбар: хүнийг үйл хөдлөлөөр нь таньж болдог