уурлах
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [u:rlă]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠯᠠᠠᠠᠣ
- (агурла)
Үгийн утга
[засварлах]- үйл.
- Хэрэг явдалд дургүйцсэнээс муу үг хэлж, цухалдах, хилэгнэх
- хуучир. Дотроо муу санах.
===Ойролцоо үг=== бухимдах
Нийлмэл үг
[засварлах]- нөхөртөө уурлах - найз, нөхөддөө дургүйцэн эвгүй ааш үзүүлэх
- хий хоосон уурлах - юу ч хийж чадахгүй дэмий л бухимдаж цухалдах
- уурлаж улаан галзуу болох - маш их уурласнаас өөрийгөө хянаж чадахаа болих
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]уур|ла/х үйл. уурлана, уурлалаа, уурлаж; уурлацгаах, уурлачих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Уурласан хүн ухаантай үг хэлдэггүй
- Бухимдсан хүн бодлоготой зам заадаггүй
Тайлбар: хэрэг явдлыг уураар биш ухаанаар шийд
- Уурласнаараа өвгөрөх
- Инээснээрээ идэрших
Тайлбар: уурласнаараа учрыг олохгүй, харин ч эрүүл мэндэд муу
Цэцэн үг
[засварлах]- Барсад гаргасан уураа батганад гаргав гэх шиг
Тайлбар: өөрөөс томыг яаж ч чадахгүй мөртөө багыг дээрэлхэх, ялгаварлах