уурлах
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [u:rlă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠯᠠᠠᠠᠣ
- (агурла)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Хэрэг явдалд дургүйцсэнээс муу үг хэлж, цухалдах, хилэгнэх
- хуучир. Дотроо муу санах.
===Ойролцоо үг=== бухимдах
Нийлмэл үг[засварлах]
- нөхөртөө уурлах - найз, нөхөддөө дургүйцэн эвгүй ааш үзүүлэх
- хий хоосон уурлах - юу ч хийж чадахгүй дэмий л бухимдаж цухалдах
- уурлаж улаан галзуу болох - маш их уурласнаас өөрийгөө хянаж чадахаа болих
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
уур|ла/х үйл. уурлана, уурлалаа, уурлаж; уурлацгаах, уурлачих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Уурласан хүн ухаантай үг хэлдэггүй
- Бухимдсан хүн бодлоготой зам заадаггүй
Тайлбар: хэрэг явдлыг уураар биш ухаанаар шийд
- Уурласнаараа өвгөрөх
- Инээснээрээ идэрших
Тайлбар: уурласнаараа учрыг олохгүй, харин ч эрүүл мэндэд муу
Цэцэн үг[засварлах]
- Барсад гаргасан уураа батганад гаргав гэх шиг
Тайлбар: өөрөөс томыг яаж ч чадахгүй мөртөө багыг дээрэлхэх, ялгаварлах