урах
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [urʌ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠᠣ
- (ура)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Эд бөс мэтийг хүчлэн тасдаж хэсэглэх
- Шалбалах
- Юмыг огло татан, хага татан, онгорхой цоорхой, ан гуутай болгох;
- шилж. Муу үг зааж, хүний сэтгэлийг үймүүлэх, хутгах
- шилж. Бусдыг анхаарах сөхөөгүй эг маггүй ярих, ам булаацалдах
- шилж. Олс, ноос, унгас зэргийг сэмлэх, салгах.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- дээлээ урах - а.дээлийн даавууг хүчлэн таслах; б.дээлээ огло татах
- арьсаа урах - арьсаа шалбалах, гэмтээх
- хумсаараа урах - хумсаараа маажих, шалбалах
- урдаг нохой - зуудаг нохой, хүн рүү дайрч гэмтээдэг нохой
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
у|р/ах үйл. *үсээ урж, урна, урлаа, урж, уръя; уралцах, урагдах, урцгаах, урчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᡍᠣ᠊ᠯ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠᠳ᠋᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠬᠠ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠ᠊ᠵᠠ᠊ᠭᠠ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠ᠊ᠵᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᡍᠠᠣ᠊᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠᠰᠠᡍᠠ᠊ᠷ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠪᠡᠴᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠪᠡᠯ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠪᠡᠰᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠ᠊ᠮᠠᠠᠠᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠳ᠋ᠠᠯᠠ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠᠣ᠊᠊ᠯᠠ᠊ᠷ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᢉᡍᠣ᠊ᠳ᠋᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠᠰᠠ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠳ᠋ᠠ᠊ᠬ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠ᠊ᠮᠠ᠊ᠷ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠠᠠᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠯ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠ᠊ᠢᠠ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᡍᠠ᠊ᠷᠠ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᡍᠠᠰᠠ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᡍᠠᠴ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᡍᠣ᠊᠊ᠵᠠ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠪᠡᠡ᠋
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠ᠊ᠵᠠ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠᠯᠠ
ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠠ᠊ᠨᠠ
- /~уул /~гд /~чих /~цгаа /~ж /~аад /~н /~саар /~вч /~вал /~ваас /~магц /~тал /~хлаар /~нгуут /~сан /~даг /~х /~маар /~хуйц /~лгүй /~я /~аарай /~аасай /~аач /~уузай /~в /~жээ /~лаа /~на
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- үсээ урж, үйлээ үзэх - ихэд зовох, шаналах
- сэтгэл урах - сэтгэл өвтгөх, сэтгэл эмзэглүүлэх
- амаа урчих шахах - ам булаацалдан дэмий чалчих
- ↑амаа урчих шахах
- ↑ үсээ урж, үйлээ үзэх
- ↑ сэтгэл урах