танил
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [tȧnil]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ
- (танил)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Таних үйлийн нэр;
- Бие биеэ сайн мэдэх, хоорондоо холбоо сүлбээ бүхий хүн, нөхөр
- Таних болсон, таньдаг болсон юм
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- танил болох - нэг нэгнийгээ мэддэг болох
- танил хүн - таньж мэддэг хүн
- урьдын танил - өмнө нь танил байсан хүн
- танил царай - зүс үзсэн, мэддэг царай
- танил эд - өмнө нь хэрэглэж байсан, яс чанарыг нь мэдэх эд
- танил дуу сонсогдох - өмнө нь сонсож байсан дуу хоолой
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
та|нил нэр. миний сайн ~, танилын, танилд, танилаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠤ᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠳ᠋ᠣ
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠊ᠢ
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠢᠶᠡᠷ
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠢᠶᠡ᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠠᠨᠢ᠊ᠯ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ын /~д /~ыг /~аас /~аар /~тай /~ руу /~аа /~ууд
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- танил тал - а.таних мэдэх хүн; б.ажил хэргийн холбоо сүлбээ бүхий хүн
- танил дасал - бие биеэ мэдэж, ээнэгшин дотносох нь
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- танилын нүүр халуун - танихын эрхэнд аргагүй
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Танил нь тамхи
- Тал нь архи
- Тараг тав хоногийнх
- Танил тавь хоногийнх
- Тарган хоногийн
- Танил насны
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Танил тал олонтой
- Арга эв ихтэй
Тайлбар: авхаалжтай, овсгоотой, бусадтай нийтэч гэсэн санаа