тавлах

Монголоор

Үгийн дуудлага

[tawlă]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠡ᠊ᠯ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠤ᠊ᠯ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠯ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ

(табла) хадаас ~x (табала) ~ж асуух (табула) ~ж хуваах

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I үйл.

1. Тав таваар нийлж баг болох, хамтрах;
2. Таван эрч нийлүүлэх, таваар дарж гөрөх
3. Тав таваар багц болгох, хөзөр тоглоход таван ширхгээр гарах, явах

II үйл.

1. Тохьтой тухтай, тайван тавтай байх

III үйл.

1. Бусдын гай зовлон, гэм бурууд хорт муу санаагаар баясах, бах нь ханах, бах тав болгох

IV үйл.

1. Юмыг хадах бэхлэхэд зориулж, шаасан хадаас зэргийн үзүүрийг цохиж хавтгай болгох, тав гаргах
2. Яр шархны идээ шүүс хатаж хатуурах

V үйл.

1. хуучир. Таван малаар торгох.

Нийлмэл үг

тавлаж гөрсөн ташуур - таваар сүлжсэн ташуур

хөзөр тавлах - хөзөр тоглоход таван модоор гарах

тавлан байх - тухлан байх

тавлан суух - тухлан суух

хүнийг тавлах - хүнийг алдсан алдаа, гэм дутагдлаар бах таваа хангах

тавлах байдалтай - бах нь ханасан байдалтай

тавлан инээх - бах таваа ханган инээх

тавлан хэлэх - а.хүний гаргасан алдаанд бах нь ханаж ам асуух; б.хүнээр даажин тохуу хийж бах таваа хангах

сайн тавлах - сайн тав гаргах

хадаас тавлах - хадаасанд тав гаргах

шарх тавлах - шарханд тав суух

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

тав|л/ах үйл. тавлана, тавлалаа, тавлая, тавлаж; тавлацгаах, тавла­чих