сэхээ
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [sexe:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠰᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋
- (сэхэгэ)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Ухвар, оюун санаа, мэдрэл; сэхээ авах (санаа авах, гэнэт нэг бодол орох), сэхээ алдах (ухаан мэдрэлгүй болж манарах), сэхээ муутай (ухвар буурай), сэхээ орох (а.мэдээ, мэдрэлтэй болох; б.балмагдсан хүн ухаан санаа нь тэгширч, ухварлаж эхлэх), сэхээ өгөх (юм бодох зав өгөх, юмыг ухаарах цаг өгөх), ухаа сэхээ хорш. (а.хүний тархины эрүүл ажиллагаа; б.авхаалж самбаа), сэхээнд нь сэрх үхэж ухаанд ухна үхсэн зүйр
- Оюуны мэдлэг
- II нэр.
- Хотын хэрэм, хашлага дээгүүр гаргасан харвах, хараалах сэтэрхий;
- Буу хараалах онь.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
сэ|хээ нэр. ухаа ~ хорш. (самбаа) ~ муутай эр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Сэхээнд нь сэрх үхэж ухаанд ухна үхсэн
Тайлбар: мунхаг мулгуу