сэхээ
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [sexe:]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠰᠠᠭᠡᠭᠡᠡ᠋
- (сэхэгэ)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Ухвар, оюун санаа, мэдрэл; сэхээ авах (санаа авах, гэнэт нэг бодол орох), сэхээ алдах (ухаан мэдрэлгүй болж манарах), сэхээ муутай (ухвар буурай), сэхээ орох (а.мэдээ, мэдрэлтэй болох; б.балмагдсан хүн ухаан санаа нь тэгширч, ухварлаж эхлэх), сэхээ өгөх (юм бодох зав өгөх, юмыг ухаарах цаг өгөх), ухаа сэхээ хорш. (а.хүний тархины эрүүл ажиллагаа; б.авхаалж самбаа), сэхээнд нь сэрх үхэж ухаанд ухна үхсэн зүйр
- Оюуны мэдлэг
- II нэр.
- Хотын хэрэм, хашлага дээгүүр гаргасан харвах, хараалах сэтэрхий;
- Буу хараалах онь.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]сэ|хээ нэр. ухаа ~ хорш. (самбаа) ~ муутай эр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Сэхээнд нь сэрх үхэж ухаанд ухна үхсэн
Тайлбар: мунхаг мулгуу