сэрүү
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [serь:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠰᠠ᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥᠣ
ᠰᠠ᠊ᠷᠣ
- (сэригүү)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Биед мэдэгдэм сэрүүн уур амьсгал; өглөөний сэрүү (нар гарч газрын гадаргыг сайн халаагаагүй үе), үдшийн сэрүү (нарны илч буурч сэрүү орох үе), сэрүү даах (сэрүүн байгаа нь мэдрэгдэх), сэрүү орох (сэрүүн болж эхлэх), сэрүү татах (сэрүүн жавар сэрчигнэх), сэрүү унах (сэрүү орох).
- II нэр.
- амьт. Ганц эвэртэй нэгэн зүйл гөрөөс;
- тоо.ёгт
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
сэ|рүү урга..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]