сонсгол
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [sonosxol]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠰᠣ᠊ᠨ᠋ᠣ᠊ᠰᠠᠠᠠᠯ
- (сонусхал)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Дуу авиаг мэдрэх чадвар
- Хөг аялгууг тогтоох чадвар
- II нэр.
- Сонсгох, дуулгах ёстой зүйл
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- сонсголыг нь шалгах - дууг авиаг мэдрэх чадварыг нь шалгах
- сонсголын эрхтэн - чих
- сонсгол сайтай - а.сонсох чадвар сайтай; б.хөг аялгууг тогтоох чадвар сайтай
- сонсгол зүй - а.дуулдахын ухаан, авианы судлал; б.дуулдац
- хөгжмийн сонсгол - хөгжмын аяыг мэдрэх, тогтоох чадвар
- сонсгол тавих хуучир. - ямар асуудлын талаар товч мэдээлэл хийх
- сонсголын цээж бичиг - багшийн уншсаныг сонсоод бичих цээж бичиг
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
сонс|гол нэр. ~ын аппарат II.(мэдээлэл) ~ тавих, сонсголын, сонсголд, сонсголоор
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Ноос хураавал эсгий болдог
- Сонсгол хураавал мэргэн болдог