сод
Харагдац
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [sodŏ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠰᠣ᠊ᠳ᠋ᠣ
- (соду)
Үгийн утга
[засварлах]- I тэм.
- Гоц гойд, онцгой, сонин хачин
- II нэр.
- Шувууны жигүүр, сүүлний гол урт өд
- Сур харвах үргэлж өдтэй сум.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- сод их билэг - бусдаас хэтийдсэн эрдэм билэг
- сод ухаантан - оюун ухаанаараа бусдаас гоцлон тодорсон хүн
- сод мэргэн - онцгой хурц, мэргэн ухаантан
- сод хүн - олноос онцгой хүн
- содон үнэр - ойр тойронд үгүй хурц үнэр
- содон юм - бусдаас өөр, онцгой юм
- содон харагдах - а.олны дундаас ганцаар ялгарч тодрон харагдах; б.сэжигтэй, сонин гаж харагдах; в.аливаа бүхэл, бөөн хэсгээс ганцаар зайдуу, салангид харагдах
- бүргэдийн сод - бүргэдийн жигүүр, сүүлний гол урт өд
- тасын сод - тасын жигүүрийн урт өд
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]сод тэм.. ~он үнэр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Сод нь соддоо янаг
- Сохор хоёр нэгэндээ түшиг
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Цэцэн үг
[засварлах]- Сод нь доо янаг
- Сохор хоёр нэгэндээ түшиг
Тайлбар: хүн өөртэйгөө адилхан хүнтэй л нөхөрлөдөг
- Сод нь бүрдээгүйгээр нисэхэд дурлах
Тайлбар: чадлаа мэдэхгүй их зүйлд санаархах