сармагчин
Jump to navigation
Jump to search
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [sarmaxʧin]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠰᠠ᠊ᠷ᠊ᠮᠠᠠᠠᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ
- (сармагчин)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- амьт. Биеийнхээ бүтцээр хүнд хамгийн дөт болох сүүн тэжээлт нэгэн зүйл үслэг адгуус
- шилж. Элдэв хэрэгт оролцох дуртай хөдөлгөөнтэй хүнийг шоолох үг
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- –Чи сармагчин шиг л юм болгонд оролцох яриа.
юм. -
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
сар|маг|чин амьт.. сармагчинд, сармагчнаас, о.тоо сармагчингууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Сармагчин хүнийг үзээд
- Сүүлгүй гэж дооглоно
- Сармагчин явсан газар тариа алдана
- Чавганц явсан газар хэрэг гарна
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Сармагчин нэр. #амьт. Биеийнхээ бүтцээр хүнд хамгийн дөт болох сүүн тэжээлт нэгэн зүйл үслэг адгуус: сармагчны амнаас чавга авч саран гарагаас хүүхэн авах
Тайлбар: бололцоогүй зүйл хийх