сагаг
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [saǧag]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠰᠠᡍᠠ᠊ᠬ
- (сагаг)
Үгийн утга
[засварлах]- I урга.
- Торнотон овгийн улбар хүрэн иштэй, гурвалжин навчтай, цагаан цэцэг дэлгэрдэг нэг наст өвс; үрээр нь хэмхдэг, гурил хийдэг, гурвалжин будаа
- II нэр.
- Мал, амьтны шилбэ, тагалцгийн уулзвар дахь хэсэг урт үс
- III нэр.
- Төмөр зүсэх, мод боловсруулах суурь машины хэсэг.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- сагагийн агшаамал - бэрээсэй
- сагагийн гурил - сагагийн үрийг боловсруулан хийсэн гурил
- сагагийн талх - сагагийн гурилаар барьсан талх
- сагагны үс - малын шилбэ, тагалцгийн уулзвар дахь үс
- сагагны хөлс - адуу, малын бэрэвхийн дээд талд байх урт үсний хөлс
- сагаг нь тасрах - адууны бэрэвхийн дээд талын хойно байдаг хэсэг урт үс тасарч унах
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]са|гаг нэр. сагагт, сагагаар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Сагаг гурван талтай
- Санаа арван талтай
- Сайн муу хоёр талтай
- Сагаг бас гурван талтай
- Сайн эр арван талтай
- Сагаг гурван талтай
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Cайн муу хоёр талтай
- Сагаг будаа гурван талтай
Тайлбар: аливаа бүхэн эсрэг тэсрэг байдаг
- Сагагийн гурил ус даахгүй
- Сагсуу хүн үг даахгүй
Тайлбар: сагагийн гурил ус даадаггүйн адил хөөрүү сагсуу хүн хүний хэлснийг үл ухан ойлгох учраас шүүмжлээд нэмэргүй