саармаг

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[sa:rmag]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠰ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠷ᠊ᠮ‍ᠠ‍᠊ᠬ
(сагармаг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

тэм.
  1. Эерэг, сөрөг буюу аливаа зүйлийн хоёр талын аль алины нь шинжийг агуулсан дундын байдал
  2. Шийдвэргүй, тээнэгэлзмээр; саармаг явдал (тогтсон тодорхой шийдгүй хэрэг явдал)

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

саармаг хүйс анагаах. - эр, эм бэлгийн булчирхайтай бэлгэ эрхтний гаж буруу тогтоц
саармаг эгшиг хэл шинж. - хэлний дундуур, дундуураас урагш хэлэгдэх, эр эм үгийн аль алиных нь бүтцэд оролцож чадах “и” эгшиг

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

саар|маг тэм.. хэл шинж. ~ эгшиг

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

ᠰ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠷ᠊ᠮ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ
ᠰ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠷ᠊ᠮ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊‍᠊ᠨ
ᠰ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠷ᠊ᠮ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠨ

/~дуу /~дуухан /~хан

Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

  • үйрмэг саармаг - үйрч хэмхэрсэн болон хэмхэрээгүй мэт дундын шинжийг агуулсан нь
  • манин саармаг - тухайн хоёр зүйлийн аль алины нь шинжийг хадгалсан байдал
  • солиг саармаг - зөрчил маргаан бүхий, үнэн учир нь олдохгүй байдал
  • ташаа саармаг - буруу зөв, үнэн худал нь мэдэгдэхгүй байдал

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]