пүн
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [pьn pan]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠫᠦ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ
ᠫᠦ᠊ᠢ᠊ᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (пүн пан)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Зоосны нэгж, арван лий;
- Уртын хэмжээ, тохойн зууны нэг;
- Нэг ямхыг арав хуваасны нэг хувь.
- II.
- пүн пан/пүн пүн чимээ. (ямар нэгэн зүйл хүчтэй дэлбэрэх, буудах үед гарах чимээ).
- III.
- пүн хийх (салхигүй, дув дулаахан болох)
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
пүн: аялга. ~ пан хийн буудах
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]