пүн
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [pьn pan]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠫᠦ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ
ᠫᠦ᠊ᠢ᠊ᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (пүн пан)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Зоосны нэгж, арван лий;
- Уртын хэмжээ, тохойн зууны нэг;
- Нэг ямхыг арав хуваасны нэг хувь.
- II.
- пүн пан/пүн пүн чимээ. (ямар нэгэн зүйл хүчтэй дэлбэрэх, буудах үед гарах чимээ).
- III.
- пүн хийх (салхигүй, дув дулаахан болох)
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]пүн: аялга. ~ пан хийн буудах
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]