ороолох
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [oro:l]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠠ᠊ᠯᠠᠠᠠᠣ
- (оругала)
Үгийн утга
[засварлах]- үйл.
- Мал адгуус баригдахгүй буруулан зугтах, дутаах
- шилж. Өр зээл өгөхгүй зайлсхийх
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- морь ороолох - морь буруулан зугтах
- өр өгөхгүй ороолох - өрөө өгөхгүй бултан явах
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]о|роо|л/ох үйл. ороолно, ороолжээ, ороолж; ороолчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]