ороолох
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [oro:l]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠠ᠊ᠯᠠᠠᠠᠣ
- (оругала)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Мал адгуус баригдахгүй буруулан зугтах, дутаах
- шилж. Өр зээл өгөхгүй зайлсхийх
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- морь ороолох - морь буруулан зугтах
- өр өгөхгүй ороолох - өрөө өгөхгүй бултан явах
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
о|роо|л/ох үйл. ороолно, ороолжээ, ороолж; ороолчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]