ороолон
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [oro:loŋ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊᠊ᠯᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (оруланг)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Үхдэлд оршсон буг, чөтгөр буюу боссон хүүр
- шилж. Маш дүрсгүй, дэггүй
- II амьт.
- Гөрөөс.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- ороолон болох - буг чөтгөр болох
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]о|роо|лон нэр.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]- босоо ороолон - а.дүрсгүй хүүхдийг муушаасан үг; б.шилж. маш элдэвтэй зальхай этгээд, дийлдэшгүй; в.зүс буруулан оргосон хүн
Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Ороо ороогоо
- Ороолон чөтгөрөө
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Ороо нь ороогооро
- Ороолон чөтгөрөөрөө
Тайлбар: таарч тохирохоороо нийлэх