ороо
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [oro:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊᠊ᠭᠠ
- (оруг-а)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Хялбар баригддаггүй, зугтамтгай байдал
- шилж. Зээлсэн зүйлээ буцааж өгдөггүй буюу их удааж байж өгдөг зантай
- II нэр.
- Мал, ан амьтан, жигүүртэн шувууд хээл авах үедээ сүрэглэн нийлэх биологийн үйл ажиллагаа, от
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- ороо морь - барихад хэцүү, их зугтаадаг морь
- өрөнд ороо хүн - бусдаас авсан юмаа буцааж өгөхдөө маш хойрго хүн
- хандгайн ороо - хандгайн от
- орооны үе/орооны цаг - от орох үе
- ороо нь орох - от орох
- ороо нь орсон буур - от нь орсон буур
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
о|роо нэр. хандгайн ~, орооны, ороонд, орооноос
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Алиа хүн алиадаа дуртай
- Ороо морь ороодоо дуртай
- Ороо морийг онгоцонд сурга
- Омгорхог хүнийг олонхтой сурга
- Ороо морийг ороогоор
- Буруу хүнийг аргаар
- Ороо морийг уургаар
- Ууртай хүнийг аргаар
- Ороо морь жороо шинжтэй
- Отгон хүүхэн ноён шинжтэй
- Ороо морь ижлээ олох
- Ууртай хүн нөхрөө олох
- Ороо нь ороогоо дагадаг
- Оргио нь хөөрүүгээ дагадаг
- Ороо нь ороогоо
- Жороо нь жороогоо
- Ороо ороогоо
- Ороолон чөтгөрөө
- Ууртай хүнийг аргаар
- Ороо морийг уургаар
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Ороо нь го ж нь жго
Тайлбар: тохирч таарахаараа нийлэх
- Ороо морийг уургаар
- Ууртай хүнийг аргаар
Тайлбар: аливаа ажил үйлсэд тохирсон арга барилыг нь хэрэглэх