одой

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[odoi]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠡᠣ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ

(одyи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

тэм.

Хэвийн хэмжээнээс богино, жижиг, давжаа

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

одой хүн - биеэр хэтэрхий жижиг, бяцхан хүн

одой шүд - бусад шүдний хажууд ургасан жижиг шүд

одой тахиа амьт. - охор хөлтэй нэг зүйл тахиа

одой сараана урга. - тод улаан өнгийн цэцэгтэй, эргэж нугарсан уртавтар хэлбэрийн зургаан хэлтэстэй, цоморлоггүй, дэлбэрхүү дан шадар эрхтэнтэй, дохиур зургаа, үр боловсрох орон нэг, хонхорцог хэлбэрийн үр жимстэй, уулын энгэр, хажуугийн нуга хээрт ургадаг олон наст ургамал, эм гоёлын чимэглэлийн зориулалтаар ашигладаг

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

о|дой тэм.. ~ морь

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Орчуулга[засварлах]

Одой хүн

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]