мөчир
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [mцʧir]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ
- (мөчир)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Аливаа ургамлын салаа
- Нэг захиргааны доторх олон зэрэгцээ байгууллага, салбар
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- мөчир ороонго - ороолдож авиран ургах мөчир
- мөчрийн залгалт - нэг ургамлын мөчрийг нөгөө ургамлын иш салаан дээр залгаж, тэдгээрийг хооронд нь нийлүүлэн нэг ургамал болгох
- мөчир хугарах - модны гол ишнээс салбарлан ургасан нарийн салаа хугарах
- аж ахуйн салаа мөчир - аж ахуйн салбар
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
мө|чир нэр. ~ гишүү хорш., мөчрийн, мөчирт, мөчрөөс, о.тоо мөчрүүд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠤ᠊ᠨ
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠲ᠋ᠣ
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠊ᠢ
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠢᠶᠡᠷ
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠢᠶᠡ᠊ᠨ
ᠮᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ийн /~т /~ийг /~өөс /~өөр /~тэй /~рүү /~өө /~үүд
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Мөчир бүтэн мод байдаггүй
- Элэг бүтэн хүн байдаггүй
- Мөчир хэдий нарийн боловч жимсээ даадаг
- Мөнгө хэдий цагаан боловч давтмал байдаг
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Мөчрийг нь хугалавч үндэс нь үлдэнэ
Тайлбар: уг үндэс нь үлдэх
- Мөчир бүтэн мод байдаггүй
- Элэг бүтэн хүн байдаггүй
Тайлбар: хүн бүхэн хагацал зовлон үздэг