мэнгэ

Монголоор

Үгийн гарал

Үгийн дуудлага

[meŋgĕ]

Үндэсний бичиг

ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋

(мэнггэ)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

Арьсан дээр ургаж тогтсон судаслаг нөсөөт толбо
зурхай. Хүний амьдрал дахь цаг хугацааны давтамж хэмнэл
шилж. Хувь хүнд байгалиас заяасан бэлгэдэл өнгө.

Ойролцоо үг

Нийлмэл үг

уруул дээрх мэнгэ - уруул дээр урган тогтсон төрөлхийн толбо

мэнгэ голлох - а.хүний төрсөн жилийн мэнгэ нь огторгуйд илэрч давхцах; б.шилж. ажил хэрэг бүтэлгүйтэх

есөн мэнгэ - зурхайн ёсны нэг цагаан, хоёр хар, гурван хөх, дөрвөн ногоон, таван шар, зургаан цагаан, долоон улаан, найман цагаан, есөн улаан мэнгэ

мэнгэ хүлэл нийлүүлэх - тухайн хүмүүсийн таарч нийцэх байдлыг мэргэлүүлэх

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

мэн|гэ нэр. ~ голлох, мэнгэний, мэнгэнд, мэнгэнээс

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡ᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡ᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡ᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠮ‍ᠠ‍ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ

/~ий /~д /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~үүд

Орчуулга

Хоршоо үг

мэнгэ хүлэл - мэнгийг зурхайн аргаар үзэх нь

Товчилсон үг

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

Хэвшмэл хэлц

Мэргэд зурхайчаар үзүүлж

Мэнгэ хөлгийг тааруулах

Мэх нь дотроо

Мэнгэ нь гаднаа

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Мэх нь дотроо

Мэнгэ нь гаднаа

Тайлбар: муу санаа дотроо байдаг, муу зүйл нь гаднаа байдаг