мэдлэг
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [medәleg]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠮᠠᠳ᠋ᠠ᠊ᠯᠭᠡᠡ᠋
ᠮᠠᠳ᠋ᠠ᠊ᠯ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (мэдэлгэ)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Танин мэдэх үйл ажиллагааны үр дүнд тодорхой мэргэжлээр сурч боловсрол эзэмшсэн төвшин, мэдэц
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- мэдлэг сайтай - сурч мэдсэн зүйл ихтэй
- мэдлэг нимгэн - сурч мэдсэн зүйл бага
- мэдлэг арвижих - аливаа зүйлийн талаар ухаарч мэдэх төвшин нэмэгдэх
- онолын мэдлэг - ямар нэгэн зүйлийн талаарх онолын мэдэц, төвшин
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]мэд|лэг нэр. онолын ~, мэдлэгийн, мэдлэгт, мэдлэгээс, о.тоо мэдлэгүүд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]- мэдлэг боловсрол - сурч мэдсэн зүйлийн төвшин
- мэдлэг дадлага - сурч эзэмшсэн зүйлийн төвшин, түүнийг амьдралд хэрэглэх чадвар
- мэдлэг мэргэжил - тодорхой салбарын мэдлэгийг тогтолцоотой эзэмших нь
- мэдлэг туршлага - ажил амьдралаас олж авсан мэдлэг чадвар
- мэдлэг ухаан - боловсрол болон хийсвэрлэн сэтгэх чадвар, мэдэц ухаан
- мэдлэг чадвар - хүний сурч эзэмшсэн төвшин, түүнийгээ хэрэглэх чадал, дадлага
- оюун мэдлэг - гадаад ертөнцийн тухай хүний тархинд бий болсон ойлголт
Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Мэдлээ гэж бүү эрд мэдлэгийн зах хязгааргүй
Тайлбар: хүний сурах зүйл дуусашгүй