мэдлэг
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [medәleg]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠮᠠᠳ᠋ᠠ᠊ᠯᠭᠡᠡ᠋
ᠮᠠᠳ᠋ᠠ᠊ᠯ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (мэдэлгэ)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Танин мэдэх үйл ажиллагааны үр дүнд тодорхой мэргэжлээр сурч боловсрол эзэмшсэн төвшин, мэдэц
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- мэдлэг сайтай - сурч мэдсэн зүйл ихтэй
- мэдлэг нимгэн - сурч мэдсэн зүйл бага
- мэдлэг арвижих - аливаа зүйлийн талаар ухаарч мэдэх төвшин нэмэгдэх
- онолын мэдлэг - ямар нэгэн зүйлийн талаарх онолын мэдэц, төвшин
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
мэд|лэг нэр. онолын ~, мэдлэгийн, мэдлэгт, мэдлэгээс, о.тоо мэдлэгүүд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- мэдлэг боловсрол - сурч мэдсэн зүйлийн төвшин
- мэдлэг дадлага - сурч эзэмшсэн зүйлийн төвшин, түүнийг амьдралд хэрэглэх чадвар
- мэдлэг мэргэжил - тодорхой салбарын мэдлэгийг тогтолцоотой эзэмших нь
- мэдлэг туршлага - ажил амьдралаас олж авсан мэдлэг чадвар
- мэдлэг ухаан - боловсрол болон хийсвэрлэн сэтгэх чадвар, мэдэц ухаан
- мэдлэг чадвар - хүний сурч эзэмшсэн төвшин, түүнийгээ хэрэглэх чадал, дадлага
- оюун мэдлэг - гадаад ертөнцийн тухай хүний тархинд бий болсон ойлголт
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Мэдлээ гэж бүү эрд мэдлэгийн зах хязгааргүй
Тайлбар: хүний сурах зүйл дуусашгүй