мохоо

Монголоор

Үгийн дуудлага

[moxo:]

Үндэсний бичиг

ᠮᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ᠊ᡍᠣ

(мохугу)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

тэм.

1. Иргүй, даац муутай
2. шилж. Ухаан муу, сэргэлэн биш
3. Хашин хойрго

Нийлмэл үг

мохоо сэлэм - иргүй сэлэм

мохоо өнцөг - тэгш өнцгөөс их, дэлгээ өнцгөөс бага

мохоо дэгээ - эд эрхтнийг татаж тэлэхэд зориулагдсан мэс заслын үзүүргүй гох татуурга

мохоо могой амьт. - толгой өргөн болоод охор, хошуу мохоо, хүзүү нарийн, бие хавчгар, сүүл нарийн, уулархаг орны модонд буюу газарт байрлаж үдэш гарч, эмгэн хумс, нүцгэн сальс, өт зэргээр хооллодог, хоргүй бөгөөд нялцгай биетнийг устгадаг учраас тариаланд ашигтай зайгуул могойн язгуурын амьтан

харамч эзний хутга мохоо цэцэн - гар татах

мохоо ухаантай - ухаан муутай

мохоо хүн - залхуу хойрго хүн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

мо|хоо тэм..

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠮᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ
ᠮᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠨ

/~дуу /~дуухан

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

мохоондоо тулах - а.арга мухардах; б.ихэд ядарч туйлдах, зовох; в.хэрүүл тэмцэл туйлдаа хүрэх

Хэвшмэл хэлц

Мохоо боловч хутга

Муу боловч залуу

Муу хүн магтахаар

Мохоо хутга билүүдэхээр

Муу хүн үгэнд дуртай

Мохоо хутга гарт дуртай

Муу хүнд нохой хуцуу

Мохоо хутганд мод хатуу

Муу хүнд эрх өгч

Мохоо хутганд ган тавих

Муу хүү эцгийн зовлон

Мохоо хутга гарын зовлон

Муу ч гэсэн монголын хийсэн юм

Мохоо ч гэсэн төмрөөр хийсэн юм

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Мохоо боловч хутга

Муу боловч залуу

Тайлбар: иргүй боловч хутга, муу боловч хүн