морьтон
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [mȯrĭton]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠮᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠠ᠊ᠨ
- (моритан)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Морьтой хүн
- хуучир. Дундад зууны үе дэх Баруун Европын феодал ноёрхогч ангийн доторх хамгийн доод давхаргын хүмүүс;
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- морьтон ард - морь бүхий ард
- морьтон хүмүүс - морь унасан хүмүүс
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]морь|тон нэр. морьтны, морьтонд, морьтноор, о.тоо морьтнууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Морьтон нь явганы зовлонг мэдэхгүй
- Ухна нь ишигний зовлонг мэдэхгүй
- Морьтон нь явганыхаа зовлонг мэдэхгүй
- Мэргэчүүд мунхагийн зовлонг мэдэхгүй
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Морьтныг мохоож
- Явганыг зогсоох
Тайлбар: хэлэмгий, хэрүүлч
- Монгол хүн ёсоо дээдэлдэг
- Морьтон ард хүлгээ биширдэг
Тайлбар: монголчууд зан заншил, хүлэг морио эрхэмлэдэг