молор

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[molor]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠮᠣ᠊᠊ᠯᠣ᠊᠊ᠷ


(молур)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

нэр.эрдэс.
  1. Хөнгөн цагаан, фтор, цахирын нэгдэл бүхий өнгөгүй, усан тунгалаг, заримдаа улаан, цэнхэр, ногоон, шаравтар туяатай эрдэс
  2. Фтор агуулсан цахиур хүчлийн давс бүхий эрдэс.

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

молор эрдэнэ - өнгөгүй тунгалаг, цагаан талсттай үнэт чулуу

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

мо|лор нэр. ~ эрдэнэ, молрын, молорт, молроор

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Молор эрднийн эрдэм их
Монгол газрын жаргал их
Монгол хүн буянаар
Молор эрдэнэ гэрлээр
Монгол хүн зоригтойдоо
Молор эрдэнэ гэрэлтэйдээ
Монгол хүн зоригтой
Молор эрдэнэ үнэтэй
Морин хуур
Молор эрдэнэ

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]

Зүйр үг[засварлах]

Морин толгойн чинээ молор эрдэнэ
Хонин толгойн чинээ ховор эрдэнэ

Тайлбар: овор том, ховор нандин зүйл

Монгол хүн зориг­тойдоо
Молор эрдэнэ гэрэлтэйдээ

Тайлбар: аливаа зүйл нэг гол шинж чанар, онц­логтой байдаг

Монгол хүн буянаараа
Молор эрдэнэ гэрлээрээ

Тайлбар: монгол хүн сайхан сэтгэлтэй, дөлгөөн зантай, молор эрдэнэ их гэрэлтэй