молор
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [molor]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠮᠣ᠊᠊ᠯᠣ᠊᠊ᠷ
- (молур)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.эрдэс.
- Хөнгөн цагаан, фтор, цахирын нэгдэл бүхий өнгөгүй, усан тунгалаг, заримдаа улаан, цэнхэр, ногоон, шаравтар туяатай эрдэс
- Фтор агуулсан цахиур хүчлийн давс бүхий эрдэс.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- молор эрдэнэ - өнгөгүй тунгалаг, цагаан талсттай үнэт чулуу
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
мо|лор нэр. ~ эрдэнэ, молрын, молорт, молроор
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Молор эрднийн эрдэм их
- Монгол газрын жаргал их
- Монгол хүн буянаар
- Молор эрдэнэ гэрлээр
- Монгол хүн зоригтойдоо
- Молор эрдэнэ гэрэлтэйдээ
- Монгол хүн зоригтой
- Молор эрдэнэ үнэтэй
- Морин хуур
- Молор эрдэнэ
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Морин толгойн чинээ молор эрдэнэ
- Хонин толгойн чинээ ховор эрдэнэ
Тайлбар: овор том, ховор нандин зүйл
- Монгол хүн зоригтойдоо
- Молор эрдэнэ гэрэлтэйдээ
Тайлбар: аливаа зүйл нэг гол шинж чанар, онцлогтой байдаг
- Монгол хүн буянаараа
- Молор эрдэнэ гэрлээрээ
Тайлбар: монгол хүн сайхан сэтгэлтэй, дөлгөөн зантай, молор эрдэнэ их гэрэлтэй