манаа

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[mana:]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠮ‍ᠠ‍‍ᠨ᠋‍ᠠ᠊ᠭ᠎᠎ᠠ


(манаг-а)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

I нэр.
  1. Юмыг манаж, харгалзан сахих хүн; манаач
II нэр.
  1. Дараас;
  2. Манасан юм

Утга зохиолын жишээ[засварлах]

Зах зээл цөмийг хятад цэргийн буутай манаа сахиж байна гэнэ. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа.,
Эрдэнийг нэг удаа оройтоод явж байхад нь адууны манааны хүний исгэрэлт сонсдоод байсан. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир.,
Харуул манаа гаргав. Д.Гонгор. Д.Сүхбаатарын тухай дурдатгалууд.,

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

манаанд гарах - юмыг манаж сахих ээлж таарах
манаа манах - тодорхой зүйлийг сахиж харах
манаа халалцах - тухайн зүйлийг сахин харах дараагийн хүний ээлж болж солилцох
манаа хүлээлцэх - манаа манах ажлыг дараагийн хүндээ албан ёсоор хүлээлгэн өгөх
эх орны манаа - хилийн цэрэг
хилийн манаа - хил харгалзан сахих хүн
манааны бүхээг - манаачийн байрлах сууц
манааны хүн - манаа манаж буй хүн
гэрийн хаяаны манаа - гэрийн хаяаг шороогоор манаж дарсан нь

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

ма|наа нэр. ха­руул ~ хорш., манааны, манаанд, ма­наанаас, манаагаар

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Манаа манана гэж унтаад
Манаж байна гэж унтаад
Маналаа гэж унших гэх шиг

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]