манаа

Монголоор

Үгийн дуудлага

[mana:]

Үндэсний бичиг

ᠮ‍ᠠ‍‍ᠨ᠋‍ᠠ᠊ᠭ᠎᠎ᠠ

(манаг-а)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Юмыг манаж, харгалзан сахих хүн; манаач

II нэр.

1. Дараас;
2. Манасан юм

Утга зохиолын жишээ

Зах зээл цөмийг хятад цэргийн буутай манаа сахиж байна гэнэ. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа.,

Эрдэнийг нэг удаа оройтоод явж байхад нь адууны манааны хүний исгэрэлт сонсдоод байсан. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир.,

Харуул манаа гаргав. Д.Гонгор. Д.Сүхбаатарын тухай дурдатгалууд.,

Нийлмэл үг

манаанд гарах - юмыг манаж сахих ээлж таарах

манаа манах - тодорхой зүйлийг сахиж харах

манаа халалцах - тухайн зүйлийг сахин харах дараагийн хүний ээлж болж солилцох

манаа хүлээлцэх - манаа манах ажлыг дараагийн хүндээ албан ёсоор хүлээлгэн өгөх

эх орны манаа - хилийн цэрэг

хилийн манаа - хил харгалзан сахих хүн

манааны бүхээг - манаачийн байрлах сууц

манааны хүн - манаа манаж буй хүн

гэрийн хаяаны манаа - гэрийн хаяаг шороогоор манаж дарсан нь

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ма|наа нэр. ха­руул ~ хорш., манааны, манаанд, ма­наанаас, манаагаар

Хоршоо үг

• сахиул манаа - харгалзан сахих хүн
• харуул манаа - хар­галзан хянах хүн
• эрүүл манаа - эд зүйлийг харж хамгаалах үүрэг бүхий хүн

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Манаа манана гэж унтаад

Манаж байна гэж унтаад

Маналаа гэж унших гэх шиг